Fortyfikacje pochodzące z czasów II wojny światowej, a dokładnie wojny lapońskiej, położone są w północno-zachodniej części fińskiej Laponii, wzdłuż drogi prowadzącej do miejscowości Kilpisjärvi i granicy z Norwegią. Umocnienia Järämä stanowiły część większej linii obronnej ma chronić dostepu do istotnych norweskich portów Oceanu Arktycznego. Ich łączna długość to około 50 km, z czego połowa z nich znajduje się w Finlandii. Zostały one w dużej mierze wykute w skalnym podłożu. Siła fortyfikacji nigdy nie została sprawdzona w boju. Na miejscu znajduje się też budynek muzeum ze stałą wystawą na temat wojny lapońskiej, w tym sytuacji ludności cywilnej która musiała uciekać do sąsiedniej Szwecji.
Czas potrzebny na zwiedzanie tego miejsca to koło 2-3 godzin.
Sturmbock - Stellung
W trakcie 1944 roku 20 Armia Górska ponownie otrzymała zadenie utrzymywania Petsamo, we wschodniej Laponii, aby wyrównać front rozciągający się na obszarze całej krainy. Nastychmiast rozpoczeły sie prace wzmacniania pozycji obronnych wzdłuż drogi biegnącej północ - południe przez centralną i wschodnią Laponię. W tym samym czasie, wiosną 1944 r. budowę rozpoczęto w Enontekiö, w najwęższym miejscu ramienia Finlandii. Fortyfikacje otrzymały kryptonim "Sturmbock - Stellung". Budowniczymi na zachodnim brzegu rzeki Lätäseno byli niemieccy pionierzy budowlani, cywilni pracownicy z organizacji Todta i się około 3000 rosyjskich jeńców wojennych.
Wojna lapońska
We wrześniu 1944 roku Finlandia podpisała zawieszenie broni ze Związkiem Radzieckim, którego warunkiem było usunięcie wojsk niemieckich ze swojego terytorium. Działania wojenne pomiędzy tymi państwami nazywane sa wojną lapońską. Wzmocniona niemieckie 7 Dywizja Górska (ok. 12 000 ludzi) zajęli pozycję Sturmbock pod koniec października 1944 roku. Małe siły fińskie, składające się głównie z dwóch wzmocnionych batalionów poborowych, biwakowały przed niemieckimi pozycjami w miejscowości Markkina. W trakcie zimy działania wojenne ograniczały się do drobnych potyczek. Na początku stycznia 1945 roku Niemcy porzucili dobrze ufortyfikowane pozycje na zachodniej stronie rzeki Lätäseno bez walki. Ostatnią linią obrony Niemców było stanowisko Lyngen, wzdłuż północnego brzegu jeziora Kilpisjärvi. Ostatnie oddziały niemieckie opuściły Finlandię pod koniec kwietnia 1945 roku.
Rekonstrukcja umocnień w Järämä
Umocnienia w Järämä (ponad 1200 metrów) połączone płytkimi okopami zostały przywrócone do stanu pierwotnego. Transzeje, w sumie 10 różnych pozycji, zostały zrekonstruowane ukazująć ciężkie i lekkie gniazda karabinów maszynowych i okopy piechoty. Odnowione jest stanowisko armaty przeciwpancernej i dwa inne, które prawdopodobnie były przeznaczone dla wyrzutni rakiet. Trzy stanowiska przeznaczone do obserwacji terenowych zostały całkowicie odbudowane. Pięć ziemianek mieszkalnych zostały zbudowane na nowo, dwa z blachy falistej , a trzy z drewna. Intencją było zrekonstruować przynajmniej po jednym obiekcie z każdej kategorii bunkierów i ziemianek. Dla porównania pozostałe elementy zostały pozostawione bez zmian.