Deprecated function: Unparenthesized `a ? b : c ? d : e` is deprecated. Use either `(a ? b : c) ? d : e` or `a ? b : (c ? d : e)` in include_once() (line 1389 of /home/morowiec/public_html/morowiec7/web/includes/bootstrap.inc).
Fortyfikacje pochodzące z czasów II wojny światowej, a dokładnie wojny lapońskiej, położone są w północno-zachodniej części fińskiej Laponii, wzdłuż drogi prowadzącej do miejscowości Kilpisjärvi i granicy z Norwegią. Umocnienia Järämä stanowiły część większej linii obronnej ma chronić dostepu do istotnych norweskich portów Oceanu Arktycznego. Ich łączna długość to około 50 km, z czego połowa z nich znajduje się w Finlandii. Zostały one w dużej mierze wykute w skalnym podłożu. Siła fortyfikacji nigdy nie została sprawdzona w boju.
Oulanka jest wspaniałym cel wędrówek. Popularne szlaki Karhunkierros (niedźwiedzie) turystyczne prowadzą przez Park Narodowy. Piesi mogą uzyskać ogólny obraz charakteru parku i zobaczyć nawet nawet podczas jednodniowych wycieczek.
Ruiny Raseborg, położone na skale w poblizu rzeki o tej samej nazwie, są pozostałościami zamku, który został prawdopodobnie zbudowany w 14 wieku, kiedy skała wciąż otoczony wodą. Nazwa Raseborg została wymieniona oficjalnie po raz pierwszy w piśmie w roku 1378 . Jest to typowy średniowieczny zamek, który został zbudowany w długim okresie czasu. Nie ma innego podobnego zameku w Finlandii.
Budowa zamku św Olafa, rozpoczęła się w 1475. Duński założyciel zamku, rycerz Erik Axelsson Tott, zdecydował, że potężne fortyfikacje należy zbudować w celu ochrony strategicznie ważnego regionu Savo. Zamek miał odeprzeć rosyjskie ataki ze wschodu i zagwarantować kontrolę regionu Savo dla szwedzkiej korony. Historia Olavinlinna to mieszanka średniowiecznej broni, ryczących armat i codziennych prac wewnątrz grubych murów zamku.
Zmiany w strukturze własności zamku odcisnęły swoje piętno na Olavinlinna: widać to w zróżnicowanej architekturze zamku.
Finowie mają skłonności do tworzenia oryginalnych muzeów. Jednym z nich jest właśnie Vaskikello - muzeum dzwonów. Właściciel zajazdu zaczął je zbierać w 1973 roku zupełnie przypadkiem. Obecnie kolekcja wygląda imponująco.
Wiele dzwonów odlano krótko po II wojnie światowej w NRD. Był to czas gdy trudno było o strategiczne surowce takie jak miedź lub brąz. Dlatego są one wykonane ze stali.
Na pewno miejsce to warte jest tego by się zatrzymać i wypić gorąca kawę.
Siida jest centralnym miejscem spotkań w Inari, w sercu obszaru zajmowanego przez Samów w Finlandii. To okno na kulturę tego ludu i zróżnicowany charakter Północnej Laponii.
Muzeum bardzo podobne do Arktikum, choć ma kilka swoich własnych elementów, jak choćby pokazanie życia w tych trudnych warunkach w poszczególnych miesiącach roku, również skansen jest wielka atrakcją
Arktikum to muzeum i centrum naukowe poświęcone Laponii i terenów arktycznych. Podejście Finów do muzealnictwa znacznie różni się od tego co mozna spotkać w Polsce. Nie zobaczymy tutaj napisów "nie dotykać" za to jest mnóstwo prezentacji multimedialnych, elementów które można dotknąć, coś włączyć, usłyszeć śpiew ptaków, wycie wilków. Przykładem jest tablica z futrami rożnych zwierząt które można było dotknąć, pomyśleć o ich właścicielach i potem sprawdzić na zdjęciu czy się poprawnie rozpoznało.
Ametyst to odmiana kwarcu, zanieczyszczona przede wszystkim żelazem i aluminium, które to związki decydują o barwie kamieni. Jak powstały? Gorąca lawa w momencie zastygania miała w sobie pęcherzyki gazowe zawierające rożne związki. Z czasem, oczywiście w rozumieniu geologicznym, substancje zaczęły się krystalizować tworząc też między innymi kwarce. Materiał skalny z wyniku ruchów skorupy ziemskiej wędrował po naszej planecie aż dotarł na obszar dzisiejszej Laponii.
Wejście do muzeum ma imitować umocnienia przestrzelone pociskiem większego kalibru. Bogactwo eksponatów, makiety, symulacje, prezentacje multimedialne i materiały filmowe to standard fińskiego muzealnictwa. Prezentowane są nie tylko elementy związane z Finlandią, ale również znajdziemy tutaj wyposażenie wojsk radzieckich. Film ukazuje nie tylko tragedię ludzi ewakuowanych ze swoich domów które zostały spalone (żeby wróg nie miał gdzie się schronić), trud fińskich żołnierzy, ale również ciężką dolę radzieckich wojsk.
